قبلا خیلی خونده و شنیده بودم و الان هم همینطور و دارم کم کم توی زندگی مشترک نوپامون اینو درک میکنم که اعتماد کردن چقدر واژه بزرگیه. اینکه یاد بگیریم به هم اعتماد کنیم. حتی وقتی داریم اشتباه میکنیم طرفمون با اینکه میدونه؛ اجازه اشتباه کردن و رشد رو بهمون بده. اینکه، کم کم از این تفکر که" فقط من میدونم چی درسته" فاصله بگیریم و به اونجا برسیم که" اونم میدونه چی درسته" و این خیلی خیلی توی زندگی مهم و حیاتیه.
بعد از اعتماد ، پذیرش خیلی مهمه. اینکه همدیگه رو همونجور که هست بپذیریم. با دید باز تفاوتهامون رو ببینیم و تا حد امکان اونها رو بپذیریم.
زندگی بیرون پر از جنگه. هر روز و هر لحظه. پس بهتره داخل زندگی فقط ارامش باشه.ارامشی که در اثر پذیرش بوجود میاد. کم کم و ذره ذره.
خیلی چیزا باید یاد بگیریم و یاد بدیم به طرفمون. چیزهای کوچیک ولی مهم و تاثیر گذار. مثل اینکه چطور با هم بعضی جاها رو بریم. اونجا چه حرفاهایی مجاز هستیم بزنیم و جطور بیان کنیم.
اقای همسر عمیقا دنبال پیدا کردن نقص های درونی خودشه از طریق گوش دادن و یادگرفتن چیزهای جدید. من، در حال یادگرفتن چیزهای جدید مربوط به زندگی مشترک برای درک بهتر نگاه به زندگی از چشم زن یا مرد. انگار همزمان ولی از دو مسیر مجزا، در حال رشد کردن و جوونه زدنیم.خوشحالم از این بابت.
روزگار کرونایی همچنان ادامه داره. بلاتکلیف. بیکار. هنوز دارم برای خودم ی خرده ریزهایی خیاطی و ویترای و این جیزا درست میکنم. گاهی هم روزها تند میگذره. با اینستا و فیلم. همه جای دنیا قرنطینه و تعطیل ان .
زندگی ,کم ,رو ,خیلی ,اینکه ,هم ,کم کم ,زندگی مشترک ,توی زندگی ,کردن و ,در حال
درباره این سایت